دبیر مجمع عالی تفسیر حوزه علمیه قم گفت: مداحان میتوانند در ابتدا و یا وسط مداحی خود آیاتی از قرآن را تلاوت کنند و یا سخنرانان باید سیمای قرآنی امام حسین(ع) را تبیین کنند؛ سیمایی که برخاسته از چارچوب قرآن کریم است زیرا امام تجسم واقعی قرآن است.
به گزارش گلستان ما، دبیر مجمع عالی تفسیر حوزه علمیه قم با اشاره به اهتمام امام حسین(ع) به قرآن کریم به عنوان ثقل دیگر در کنار عترت گفت: اهتمام به قرائت قرآن به گونهای است که وقتی سر مبارک از تن جدا میشود باز قرآن میخواند و این کار در سه منزل انجام شده است که نشان میدهد تنها راه نجات و رهایی جامعه اسلامی تمسک به قرآن است.
آیت الله سیدمرتضی میرکتولی، دبیر مجمع عالی تفسیر و استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: در واقعه کربلا فردی به نام هلال بن نافع که در زمره لشکریان عمر سعد بوده است گزارشات دقیقی از وضعیت واقعه کربلا به خصوص نحوه مناجات و راز و نیاز امام حسین(ع) و یاران ایشان ثبت و ضبط کرده که بسیار قابل توجه است.
میرکتولی تصریح کرد: وی هم از لشکر امام حسین(ع) و هم از لشکر یزیدیان گزارشاتی را به عنوان راوی و خبرنگار ضبط کرده که گزارشات دقیقی است و از جمله به اهتمام کاروان امام به قرائت قرآن و راز و نیاز با خدا اشاره کرده است.
این استاد و محقق حوزه علمیه ادامه داد: وی نقل کرده است که من در شب تاسوعا در میدان و صحنه کربلا گشت میزدم تا وقایع را بنویسم و خیمههای جنگ را رصد میکردم؛ ابتدا به خیمههای عمر سعد رفتم و دیدم همه مشغول لهو و لعب و خوردن شراب و رفتارهایی هستند که در شأن یک مسلمان و متناسب با یک رفتار اسلامی نیست اگرچه برخی از این افراد صبح هنگام و موقع نماز صبح، نمازی هم خواندند اما بیشتر شب را به فسق و فجور مشغول بودند.
میرکتولی عنوان کرد: این خبرنگار واقعه کربلا ادامه میدهد وقتی سراغ خیمههای حسین بن علی رفتم صدای قرآن و مناجات از تمامی خیمهها بلند بود و آن را به صدای زنبوران تشبیه کرده است که دور یک گل و یا کندوی خود میچرخند؛ در این خیمهها صدای مناجات و گریه و قرائت قرآن میآمد.
دبیر مجمع عالی تفسیر حوزه علمیه با بیان اینکه این گزارش از فردی بیان شده است که در نهایت در جبهه و لشکریان عمر سعد قرار گرفت و جزء یاران امام حسین(ع) نیست که بخواهیم بگوییم از امام جانبداری کرده است تاکید کرد: این گزارش و گزارشات دیگر که سیره اهلبیت(ع) و مردان خدا نیز موید آن است نشان میدهد قرائت قرآن و مناجات با خدا چقدر برای امام و یارانش ارج و اهمیت داشته است و ما باید از این اهتمام به قرآن درس بگیریم.
وی عنوان کرد: امام حسین(ع) در طول این سفر منجر به شهادت، سخنرانیهایی داشتند و تلاش کردند تا پیام خود را به مردم منتقل کنند تا حجت بر آنان تمام باشد، اما هر بار که اقدام به سخنرانی میکردند، لشکریان دشمن سعی میکردند با ایجاد هیاهو مانع رسیدن صدای ملکوتی امام به لشکریان عمر بن سعد شوند زیرا میدانستند لحن برخاسته از معارف قرآن کریم تاثیر خود را در لشکریان کوفه به خصوص کسانی که فریب دستگاه اموی را خوردهاند خواهد داشت.
استاد و محقق حوزه علمیه اظهار کرد: در گزارشات نقل شده است که حضرت علی اکبر(ع) اذان صبح روز تاسوعا را گفتند و بعد هم قرآن خواندند و این صدای قرآن به گونهای بود که کوفیان را به خود جذب میکرد و به یکدیگر میگفتند ساکت باشید تا ببینیم چه کسی قرآن می خواند؛ صدای قرآنی که از نشان دهنده عمق باور آن حضرت به قرآن بود و به همین دلیل هم تاثیرگذاری داشت.
دبیر مجمع عالی تفسیر ادامه داد: در شب عاشورا هم همین وضعیت بر خیمه اباعبدالله حاکم بود و امام از لشکریان عمر سعد درخواست مهلت فرمودند تا بیشتر بتوانند قرآن بخوانند و با خدا مناجات کنند؛ قطعا امام حسین(ع) در آن اوقات به دنبال تجهیز نیروی خود و یا به امید آمدن نیروی جدید نبود و امکان چنین چیزی هم وجود نداشت زیرا امام در محاصره کامل بود.
میرکتولی تصریح کرد: این اهتمام به قرائت قرآن به گونهای است که وقتی سر مبارک از تن جدا میشود باز قرآن میخواند و این کار در سه منزل انجام شده است که نشان میدهد تنها راه نجات و رهایی جامعه اسلامی و جامعه بشری تمسک به آیات قرآن کریم است.
این قرآنپژوه با اشاره به راههای ترویج معارف قرآن در این ایام ادامه داد: البته فضای محرم با ماه مبارک رمضان متفاوت است؛ در ماه رمضان آرامش و سکوت و سکون وجود دارد و آمادگی تلاوت قرآن بیشتر است ولی ماه محرم ماه شور و حرکت است و شاید همین عامل کمتر توجه کردن به قرائت است ولی میتوان جلسات عزاداری را با قرائت قرآن آغاز کنیم.
میرکتولی تصریح کرد: مداحان میتوانند در ابتدا و یا وسط مداحی خود آیاتی از قرآن را تلاوت کنند و یا سخنرانان باید سیمای قرآنی امام حسین(ع) را تبیین کنند؛ سیمایی که برخاسته از چارچوب قرآن کریم است زیرا امام تجسم واقعی قرآن است.
وی تاکید کرد: باید حرکتهای سیاسی و اجتماعی و مذاکرات امام در منابر مورد تحلیل قرار گیرد زیرا برخی اوقات گفته میشود که امام سخنرانیهایی داشتند اما تاثیری ایجاد نکرد در حالی که همین سخنرانیها و مطالب ایشان به انضمام حوادث بعد از کربلا مقدمهای برای در هم پیچیده شدن طومار یزید و حکومت او شد.
انتهاي پيام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد